Rok temu byłam tu u koleżanki, u której w sadzie za domem kwitły pełniki europejskie. Przyjechałam je sfotografować, bo nie miałam jeszcze tego gatunku w swojej kolekcji. Było tylko kilka sztuk, ale i tak byłam bardzo szczęśliwa.

W tym roku poszła na spacer i odkryła wspaniałą, pełnikową łąkę niedaleko od domu. Schowaną w lesie. Dała mi znać, i zaraz tam pojechałam. Ale szczerze mówiąc, nie spodziewałam się takiego widoku. Pojedyncze kępy pełników można jeszcze tu i ówdzie spotkać, ale taka łąka należy do rzadkości. Szkoda, że było już późne popołudnie, bo łąka była już w większości pogrążona w cieniu, ale i tak było tu zjawiskowo. Będę tu pewnie wracać co rok.