Po przyjeździe z poprzedniej wycieczki, szukałam informacji na temat skałek „Wieprzek”. I znalazłam opis ścieżki krajobrazowo-geologicznej „Przez Wieprzek”. W opisie ścieżki poza wyżej wymienionymi skałkami było wspomniane o grupie kilkunastu skał piaskowcowych, jaskini i potężnej ścianie skalnej. Na trasie ścieżki miał być też nieczynny kamieniołom. Wszystko to wystarczyło, żeby zachęcić nas do powrotu na Pogórze Rożnowskie, zwłaszcza że w górach znowu dosypało śniegu, a nam się marzy wiosna.

Ścieżka rozpoczyna się w pobliżu „Uroczyska Jamna”, ale my szliśmy „od środka” ścieżki – tak że mieliśmy trochę trudności przy odnajdywaniu kolejnych stanowisk. Ale zaliczyliśmy wszystkie. Skałki są bardzo ciekawe i warte zobaczenia. (Ścieżkę i jej przebieg opiszę osobno. Zamieszczę też więcej zdjęć).

Powoli zaczyna się wiosna. Ale jest opóźniona w stosunku do ubiegłego roku o około tydzień. Kwitną podbiały i lepiężniki, powoli zaczynają zakwitać żywce gruczołowate, miodunka ćma i śledzienica skrętoległa. Widziałam też kokorycz pustą i pierwszą kępę knieci błotnej.

Było ładnie, chociaż trochę chłodno i wietrznie. Rozpaliliśmy pierwsze w tym roku ognisko. Pieczona kiełbasa smakowała wyśmienicie. A ciasto porzeczkowe jeszcze lepiej.

W drodze powrotnej zajrzeliśmy do Siennej, bo chciałam pokazać przyjaciołom to stanowisko śnieżyczki przebiśniegu, które odwiedziłam w ubiegłym tygodniu. Przy okazji wdrapaliśmy się na znajdujący się tam punkt widokowy i podziwialiśmy Tatry w promieniach zachodzącego słońca.

Wycieczka była bardzo udana.