Kornuty - Zielnik-Karpacki.pl

O Karpatach > Rezerwaty > Karpaty Zachodnie > Beskid Niski > Kornuty

Rezerwat przyrody nieożywionej

Data utworzenia : 1953 (powiększony w 1964)

Powierzchnia : 11,90 ha (wg aktów normatywnych)

Położony około 2 km od wsi Bartne, na zachodnich stokach szczytowych partii Magury Wątkowskiej, w gminie Sękowa, w otulinie Magurskiego Parku Narodowego.

Ochrona tego terenu zaczęła się już w 1938 roku, kiedy to oddział PTT w Gorlicach wykupił tu 7 ha celem jego ochrony.

Rezerwat obejmuje fragment południowo-zachodniego zbocza Magury Wątkowskiej, poniżej szczytu Kornuty, na którym rozrzucone są fantazyjnie ukształtowane skały, o wysokości do 10 metrów, zbudowane z gruboławicowego piaskowca magurskiego. Mają formę ławic, bloków, płyt, ścian i rumowisk. Występują tu liczne jaskinie szkieletowe – raczej małe, poza Jaskinią Mroczną, której długość korytarzy wynosi prawie 200 m.

Las porastający rezerwat to żyzna buczyna karpacka i kwaśna buczyna górska. Rośnie tu m.in. podrzeń żebrowiec, paprotka zwyczajna, widłak wroniec, lilia złotogłów i goryczka trojeściowa.

Osobliwością rezerwatu było tu do lat 90-tych XX wieku stanowisko kosodrzewiny, najprawdopodobniej pochodzenia reliktowego z epoki lodowcowej.

Podnóże skał otaczały kiedyś łąki i występował tu rzadki motyl, niepylak apollo.

Poniżej rezerwatu istniało przed drugą wojną światową schronisko turystyczne.

Przez rezerwat prowadzi szlak turystyczny.

Bibliografia:

Rąkowski G., Walczak M., Smogorzewska M.: Rezerwaty Przyrody w Polsce Południowej: Monografia pod redakcją Grzegorza Rąkowskiego. Warszawa: Instytut Ochrony Środowiska, 2007