Regiel górny sięga od 1150 do 1500 m n.p.m. (1390 m
n.p.m. na Babiej Górze).
Występuje tu znacznie mniej zespołów roślinnych niż w piętrach poprzednich. Ma
to związek z niską temperaturą, dużą ilością opadów oraz kwaśnymi glebami.
Dominującym zbiorowiskiem roślinnym w reglu górnym jest karpacki bór
świerkowy. Występuje głównie na glebach bielicowych, na bezwapiennym podłożu.
Główne drzewo to świerk pospolity. W podszycie rośnie porzeczka skalna i rzadko
wiciokrzew czarny. W runie występują gatunki charakterystyczne dla siedlisk
kwaśnych, m. in. borówka czarna, goryczka trojeściowa, śmiałek pogięty,
kosmatki: olbrzymia i gajowa, podbiałek alpejski, szczawik zajęczy, nerecznica
szerokolistna, widłak jałowcowaty.
W miejscach stromych, nad potokami występuje jaworzyna
karpacka, występująca także w reglu dolnym ( w Beskidzie Śląskim
Żywieckim, rzadko w Beskidzie Niskim i Bieszczadach). Jej głównym składnikiem
jest klon jawor i jarząb pospolity. Jaworzyna karpacka cechuje się bogatym
runem, które tworzą gatunki ziołoroślowe (efekt żyznej próchniczej gleby
tworzącej się w szczelinach skalnych), m. in. miłosna górska, parzydło
leśne, wietlica alpejska.
W miejscach wilgotnych, przy źródliskach i nad strumieniami rozwija się kilka
typów ziołorośli – z przewagą miłosny górskiej, tojadu mocnego lub
szczawiu alpejskiego. Takie typy ziołorośli występują głównie w Tatrach i na
Babiej Górze.
W Tatrach, na wapiennym podłożu, przy zimnych źródłach występuje mszysty
zespół źródliskowy, a na półkach skalnych spotyka się murawy nawapienne.
W miejscach, gdzie bór świerkowy został zniszczony, wykształca się zespół
psiar.
W reglu górnym można spotkać też łąkę mietlicowo-mieczykową, uboższą niż w
reglu dolnym. Występują tu także kośne traworośla wiechliny sudeckiej i
ciemiężycy zielonej. Naturalna granica lasu występuje jedynie w Tatrach,
Bieszczadach i na Babiej Górze. Jest uwarunkowana klimatem, temperaturą,
długotrwałym zaleganiem śniegu, wiatrami, nachyleniem zboczy, skróceniem okresu
wegetacji.
