Beskid Sądecki - 9 lipca 2021

Postanawiam zajrzeć na stanowisko koniczyny pannońskiej pod Koziarzem. Chciałabym sfotografować ją w pełnym rozkwicie, bo mam jej zdjęcia, ale była już wtedy prawie przekwitła. Potem drugi raz poszłam za wcześnie i w ogóle nie udało mi się jej znaleźć. Może do trzech razy sztuka?

Planuję dotrzeć tam z Obidzy, lokalnymi drogami. Powinnam sobie dać radę, bo podobną trasę zrobiliśmy w maju z Martą i Krzyśkiem, jak poszliśmy sprawdzić stanowisko storczyka bzowego.

Dzień na wycieczkę jest dobry. Słońce dość często chowa się za chmurami i wieje silny wiatr, tak, że mimo wysokiej temperatury, idzie się bardzo przyjemnie. Kawałek lasem, a potem głównie ukwieconymi łąkami.

Okolice Koziarza i Błyszcza to naprawdę piękne miejsce. Latem kwitnące łąki, późną jesienią i zimą wspaniała szadź… Jesienią widoki na góry pokryte bukowymi lasami we wszystkich odcieniach żółci czerwieni i brązu… A wiosną świeża zieleń traw na łąkach i kwitnące dzikie czereśnie. To jedno z moich ulubionych miejsc w Beskidzie Sądeckim, więc bywam tu często.

Kwitną właśnie mieczyki dachówkowate i dzwonki skupione. Pełno jest jastruna właściwego i przytulii pospolitej. Zaczyna też kwitnąć wierzbówka kiprzyca. Tu i ówdzie rośnie też efektowna naparstnica zwyczajna. Całe łany przelotu pospolitego. No i wszędzie mnóstwo poziomek!

Szukanie koniczyny panońskiej zabiera mi sporo czasu. Tam, gdzie rosła ostatnio, pomiędzy jeżynami, jej nie ma, a szukanie w wysokiej trawie na łące to dość trudne, prawie niewykonalne zadanie. Ale, kiedy już rezygnuję i zaczynam wracać, zauważam wśród trawy jedną kępkę. Jestem szczęśliwa, lecz z drugiej strony znowu mam pecha. Koniczyna zaczyna dopiero kwitnąć. W pełnym rozkwicie będzie dopiero za tydzień. Szkoda, bo nie wiem, czy będzie mi się znowu chciało tu wrócić, zwłaszcza, że harmonogram fotografowania kolejnych roślin mam bardzo napięty. Babia Góra,  Bieszczady…