Beskid Wyspowy - 1 marca 2015

Krzysiek z Martą wymyślają, że tym razem pójdziemy na Ćwilin (1072 m n.p.m.). Niebieskim szlakiem z Jurkowa.

Pogoda na dole już przedwiosenna, ale na szczycie jeszcze całkiem zimowo. Obserwujemy paralotniarzy, którzy właśnie przygotowują się do startu.

Schodzimy tą samą drogą, bo nie ma innej, żeby wrócić do zostawionego w Jurkowie samochodu.

W drodze powrotnej Krzysiek postanawia urozmaicić nieco naszą wycieczkę. Zamiast wracać, tak jak przyjechaliśmy, przez Wysokie, za Limanową skręcamy w lewo i zatrzymujemy się kolejno przy zabytkowych, drewnianych kościołach w Pisarzowej, Męcinie i Chomranicach.

Kościół pw. św. Jana Ewangelisty w Pisarzowej powstał na pocz. XVIII wieku. Zbudowany częściowo z elementów wcześniejszej, XV-wiecznej świątyni. Przebudowany w 1978 roku. Posiada cenne wyposażenie, m.in. ołtarz główny z przełomu XVII i XVIII wieku, z obrazem Matki Bożej z Dzieciątkiem z końca XVII wieku.

Kościół pw. św. Antoniego w Męcinie z końca XVII wieku, też wybudowany na miejscu wcześniejszej, XIV-wiecznej świątyni. W okresie reformacji był   nim zbór ariański.

Kościół pw. Imienia Najświętszej Marii Panny w Chomranicach postał pod koniec wieku XVII. Wewnątrz rokokowe ołtarze z XVIII wieku. W głównym ołtarzu znajduje się słynący łaskami obraz Matki Bożej Chomranickiej z XVIII w., stworzony na wzór niderlandzkiego z XV/XVI w. Kaplica z barokowym ołtarzem z XVII wieku. W zakrystii cenna polichromia z wieku XVIII.

Od początku XVII w. do początku XX w. w kościele znajdowało się słynne malowidło „Opłakiwanie z Chomranic” z około 1440 r., które jest uważane za jedno z wybitniejszych dzieł malarstwa średniowiecznego w Polsce. Pierwotnie stanowiło część tryptyku ołtarzowego. Obecnie w zbiorach Muzeum Narodowego w Warszawie. Obok kościoła drewniana dzwonnica, zbudowana w tym samym czasie, co kościół.