MANNA MIELEC, M. WODNA
Glyceria maxima
Glyceria maxima (Hartm.) Holmb.
Nazwa słowacka: steblovka vodná.
Rodzina:
Wietlicowate (Poaceae).
Opis: Bylina
wysokości do 2 m, z płożącym się kłączem, z którego wyrastają korzenie
przybyszowe, oraz z długimi rozłogami. Łodygą proste źdźbło, prążkowane
rynienkowato. Liście równowąskie, gładkie, szorstkie na brzegach, o szer. do 2 cm; pochwy liściowe zamknięte; języczek krótki, kolisty, tępy. Kwiaty obupłciowe,
w kłoskach, zebrane w bardzo dużą, gęstą wiechę; kłoski podłużne, 5-9-kwiatowe, początkowo
jasnozielone, później słomkowożółte, zwykle fioletowo nabiegłe; przed
kwitnieniem wałeczkowate. Owocem jajowaty, brunatnawy ziarniak.
Występowanie:
Europa i Azja. W Polsce najczęściej na niżu, W Karpatach rzadka, głównie na
pogórzach. Rośnie w wodach stojących i płynących, nad brzegami jezior, stawów,
starorzeczy, glinianek, rzek, rowów i kanałów.
Kwitnienie:
VI-VIII
.jpg)
Pogórze Wiśnickie - Złota - 25 lipca 2021 .jpg)
Pogórze Wiśnickie - Złota - 25 lipca 2021 .jpg)
Pogórze Wiśnickie - Złota - 25 lipca 2021 .jpg)
Pogórze Wiśnickie - Złota - 25 lipca 2021