STARZEC GAJOWY
Senecio nemorensis agg.
Rodzina: Astrowate (Asteraceae).
Opis: Bylina wysokości do 2 m, z ukośnym kłączem. Łodyga wzniesiona, zielona, zwykle górą owłosiona, rozgałęziona, ulistniona po kwiatostan. Liście skrętoległe, szerokoeliptyczne, ostre, brzegiem ząbkowane lub piłkowane; górne niewiele tylko mniejsze od dolnych. Koszyczki zebrane w baldachokształtną wiechę. Kwiaty żółte. Zwykle po 3-5 brzeżnych kwiatów języczkowych i do 20 kwiatów rurkowatych.
Występowanie: Góry środkowej i południowej Europy. W Polsce w Sudetach i Karpatach w piętrach reglowych i na przedgórzach, na wyżynach południowej Polski, w Kotlinie Sandomierskiej i na Nizinie Śląskiej. Rośnie w lasach i zaroślach, na zrębach, w ziołoroślach, nad brzegami potoków, niezależnie od podłoża.
Kwitnienie: VII-IX
Dawniej starzec gajowy (Senecio nemorensis L.) według
niektórych polskich badaczy oraz Flora
Europaea obejmował dwa podgatunki: Senecio nemorensis subsp. fuchsii oraz Senecio
nemorensis subsp. nemorensis. Obecnie S. nemorensis subsp. fuchsii jest osobnym
gatunkiem i nosi nazwę starzec jajowaty (Senecio ovatus), a z Senecio nemorensis
subsp. nemorensis wyodrębniono kilka nowych gatunków. Na terenie Polski
stwierdzono do tej pory występowanie 3 z nich: Starzec niemiecki (S. germanicus),
starzec hercyński (S. hercynicus), starzec ukraiński (S. ucrainicus). Typowy
starzec gajowy Senecio nemorensis L. nie występuje na terenie Polski.
Tatry - Dolina Zimnej Wody - sierpień 2008 
Tatry Bielskie - sierpień 2017 
Góry Leluchowskie - czerwiec 2015 .jpg)
Tatry - Dolina Wielicka - 23 lipca 2023 .jpg)
Tatry - Dolina Wielicka - 23 lipca 2023 
Tatry Bielskie - sierpień 2017