Helianthus tuberosus L.

Nazwa słowacka: slnečnica hľuznatá.

Rodzina: Astrowate (Asteraceae).

Opis: Okazała bylina do 2 m wysokości, z podziemnym kłączem i podłużnymi, bardzo twardymi bulwami. Łodyga wzniesiona, szorstka, bruzdowana. Liście w większości naprzeciwległe, skrętoległe tylko pod kwiatostanem, wąskojajowate lub jajowatolancetowate, skórzaste, szorstkie, brzegiem grubo piłkowane, wąskooskrzydlone. Kwiaty żółte, zebrane w koszyczki o średnicy do 8 cm; rurkowate drobne; zewnętrzne języczkowate duże w liczbie około 10. Owocem spłaszczona niełupka.  

Występowanie: Pochodzi z Ameryki Północnej. Ceniona roślina uprawna, znana Indianom w czasach prekolumbijskich. Do Europy sprowadzona w 1615 roku, jako roślina uprawowa. Dość szybko zaczęła dziczeć. W Polsce na terenie całego kraju, w górach w niższych położeniach. Rośnie głównie w miejscach ruderalnych, na nieużytkach, przydrożach, wysypiskach, terenach kolejowych, a także w zbiorowiskach nadrzecznych.

Kwitnienie: IX-X

Kotlina Sądecka - wrzesień 2012

---

Kotlina Sądecka - 18 września 2012

---

Kotlina Sądecka - 18 września 2012

---

Kotlina Sądecka - 11 września 2016

---

Kotlina Sądecka - 11 września 2016

---

Kotlina Sądecka - październik 2017

---

Kotlina Sądecka - październik 2017

---