LEN ZŁOCISTY
Linum flavum
Linum flavum L.
Nazwa
słowacka: ľan žltý.
Rodzina: Lnowate (Linaceae).
Roślina wpisana do Czerwonej Księgi Karpat Polskich, objęta ścisłą ochroną.
Opis: Bylina wysokości do 50 cm. Łodyga wzniesiona, z oskrzydlonymi krawędziami, górą rozgałęziona. Liście skrętoległe, łopatkowate, wyższe lancetowate, 3-5-nerwowe, całobrzegie, z krótko zaostrzonym wierzchołkiem. Kwiaty duże, złocistożółte, 5-płatkowe, zebrane w kilkukwiatową wierzchotkę na szczycie łodygi. Owocem kulista torebka, zaostrzona na szczycie.
Występowanie: Środkowa i południowo-wschodnia Europa. W Polsce bardzo rzadki, głównie na Wyżynie Małopolskiej, Wyżynie Lubelskiej, Roztoczu oraz w okolicach Przemyśla. W polskich Karpatach w 1857 znaleziony w okolicach Biecza, obecnie uznawany jest za wymarły na terenie naszych Karpat. Rośnie w murawach kserotermicznych.
Kwitnienie: VI-VIII




.jpg)
.jpg)