WIELOSIŁ BŁĘKITNY
Polemonium caeruleum
Polemonium coeruleum L.
Nazwa
słowacka: vojnovka belasá.
Rodzina: Wielosiłowate (Polemoniaceae).
Roślina objęta ścisłą ochroną, wpisana do Czerwonej Księgi Karpat Polski, relikt glacjalny.
Opis: Bylina wysokości do 100 cm, z podziemnym, mięsistym, silnie ukorzenionym kłączem. Łodyga wzniesiona, gruba, obła, pusta w środku, ulistniona, słabo rozgałęziona, dołem naga, górą ogruczolona. Liście długoogonkowe, z wyjątkiem górnych siedzących, nieparzystopierzastosieczne, złożone z 2-7 par eliptycznojajowatych listków. Kwiaty o średnicy do 3 cm, niebieskie lub fioletowe, czasem białe, 5-płatkowe. Pręciki o dużych, pomarańczowych pylnikach. Owocem szerokojajowata torebka, otoczona przez dłuższy od niej kielich.
Występowanie: Środkowa i wschodnia Europa oraz Syberia; występuje też w Alpach, w Pirenejach, w Skandynawii, w Wielkiej Brytanii, w północnej Kanadzie i na Alasce. W Polsce rzadki, występuje na Pomorzu Zachodnim i Wschodnim, Podlasiu, Puszczy Białowieskiej oraz na Lubelszczyźnie.
W polskich Karpatach gatunek wymarły. Pod koniec XIX w. było podane jego stanowisko na szczycie Jaworzyny Krynickiej. Inne podawane później stanowiska miały raczej synantropijny charakter, gdyż roślina ta bywała czasem hodowana w przydomowych ogródkach. Rośnie w lasach łęgowych i wilgotnych zaroślach, na torfowiskach niskich i podmokłych łąkach.
Kwitnienie: VI – VII
Roślina lecznicza