PRZYMIOTNO WĘGIERSKIE
Erigeron hungaricus
Erigeron hungaricus (Vierh.) Pawł., syn. Erigeron hungaricus Vierh
Nazwa
słowacka: turica uhorská.
Rodzina: Astrowate (Asteraceae).
Endemit karpacki. Roślina wpisana do Czerwonej Księgi Karpat Polskich.
Opis: Bylina wysokości do 15 cm o wzniesionej, pojedynczej, czerwono nabiegłej, szorstko owłosionej łodydze. Liście grube, nieco mięsiste, brzegiem orzęsione; różyczkowe i dolne łodygowe łopatkowate, tępe, zwężające się w krótki, szeroko uskrzydlony ogonek; górne łodygowe mniejsze i ostro zakończone. Kwiaty w 3 rodzajach (brzeżne języczkowate, środkowe rurkowate obupłciowe lub żeńskie), zebrane na szczycie łodygi w pojedynczy koszyczek o średnicy do 2,5 cm (wyjątkowo kilka koszyczków na łodydze). Kwiaty brzeżne języczkowe, najczęściej liliowe, dwukrotnie dłuższe od środkowych; kwiaty rurkowe żółte.
Występowanie: Karpaty. W Polsce tylko w Tatrach w piętrze kosodrzewiny i halnym. Rośnie w murawach naskalnych głównie na wapieniu.
Kwitnienie: VII-VIII







