MIECZYK DACHÓWKOWATY
Gladiolus imbricatus
Gladiolus imbricatus L.
Nazwa
słowacka: mečík škridlicovitý.
Rodzina: Kosaćcowate (Iridaceae).
Roślina objęta ścisłą ochroną.
Opis: Bylina wysokości do 80 cm, z podziemną bulwą. Łodyga pojedyncza, nierozgałęziona, sztywna. Liście 2-4, szarawozielone, całobrzegie, długie, sztywne i zaostrzone, pochwiasto obejmujące łodygę. Kwiaty purpurowoczerwone, duże, grzbieciste, zebrane na szczycie łodygi w jednostronne grono złożone z kilku do kilkunastu kwiatów.
Występowanie: Środkowa i wschodnia Europa, Kaukaz, Azja Mniejsza, zachodnia Syberia. W Polsce w Sudetach i Karpatach w niższych położeniach, na wyżynach południowej Polski; na niżu rzadka. Rośnie na kośnych łąkach oraz w uprawach owsa i jęczmienia.
Kwitnienie: VII-VIII








