GORYCZKA WĄSKOLISTNA
Gentiana pneumonanthe
Gentiana pneumonanthe L.
Nazwa
słowacka: horec pľúcny.
Rodzina: Goryczkowate (Gentianaceae).
Roślina objęta ścisłą ochroną, wpisana do Czerwonej Księgi Karpat Polskich.
Opis: Bylina wysokości do 60 cm, o cienkim i rozgałęzionym kłączu. Łodyga pojedyncza lub słabo rozgałęziona, ulistniona, naga. Liście dolne łuskowate, wyższe równowąskie do eliptycznie lancetowatych, siedzące, skrętoległe, zrośnięte parami u nasady, podwinięte na brzegach, z jednym dobrze widocznym nerwem. Kwiaty ciemnoniebieskie o dzwonkowatym kielichu, 5-krotne, nakrapiane w środku, po 1-3 w kątach najwyższych liści i na szczycie łodygi. Owocem wielonasienna torebka.
Występowanie: Europa i zachodnia Azja. W Polsce rozproszona na całym niżu; najliczniej występuje na Wyżynie Śląskiej i w południowo-wschodniej części Kotliny Sandomierskiej. W Karpatach rzadka, na rozproszonych stanowiskach w Beskidzie Makowskim i Wyspowym, w Bieszczadach, sporadycznie na Pogórzu Śląskim i Wielickim. Rośnie na wilgotnych łąkach, w wilgotnych świetlistych zaroślach, młakach.
Kwitnienie: VI- IX