FIOŁEK PRZEDZIWNY
Viola mirabilis
Viola mirabilis L.
Nazwa
słowacka: fialka podivuhodná.
Rodzina: Fiołkowate (Violaeae).
Opis: Bylina wysokości do 30 cm, z podziemnym, zdrewniałym kłączem o brunatnoczerwonych łuskach, w kątach których wiosną wyrasta różyczka liściowa i długie do 12 cm szypułki z bladoniebieskimi, słabo pachnącymi kwiatami. Kwiaty grzbieciste, dość duże; płatki korony odwrotnie jajowate, z których dwa skierowane do góry; boczne owłosione w gardzieli; dolny z zielonawą lub żółtawą ostrogą; działki kielicha zaostrzone, niejednakowe, z dużymi przedłużeniami u nasady. Podkwiatki powyżej lub w środku szypułki.
Dopiero później rozwija się ulistniona łodyga, na której w górnej części na krótkich szypułkach wyrastają drobne, tylko z niewielką koroną lub bez niej, kwiaty klejstogamiczne (ulegające samozapyleniu wewnątrz kwiatu, który nie otwiera się w czasie kwitnienia). Liście karbowano piłkowane, ciemnozielone, błyszczące, słabo owłosione; młode zwinięte tutkowato; dolne duże, prawie nerkowate, długoogonkowe; górne szeroko sercowate; krótkoogonkowe. Przylistki całobrzegie; dolne brunatne. Owocem naga torebka.
Występowanie: Europa i Azja. W Polsce na niżu, w górach rzadki, raczej spotykany po piętro pogórza. Rośnie w najczęściej w lasach grądowych, ciepłolubnych buczynach i niektórych postaciach łęgu jesionowo-wiązowego.
Kwitnienie: IV-V
Roślina lecznicza.