DZWONEK SYBERYJSKI
Campanula sibirica
Campanula sibirica L.
Nazwa
słowacka: zvonček sibírsky.
Rodzina: Dzwonkowate (Campanulaceae).
Roślina objęta ścisłą ochroną.
Opis: Roślina dwuletnia wysokości do 40 cm. W pierwszym roku wytwarza rozetkę liściową, a w drugim pęd kwiatowy. Łodyga pojedyncza lub rozgałęziona, z podłużnymi listewkami, szczeciniasto owłosiona. Liście odziomkowe podłużnie łopatkowate, osadzone na długich i szeroko oskrzydlonych ogonkach. Liście łodygowe skrętoległe, siedzące lub na niewyraźnych ogonkach; dolne podługowate, wyższe lancetowate lub równowąskie. Kwiaty niebieskofioletowe, czasem różowawe lub białe, wąsko dzwonkowate. Działki kielicha owłosione, wąskie; między działkami znajdują się odgięte do tyłu, jajowate wyrostki, zaostrzone na szczycie. Występuje 5 pręcików, słupek jest dolny, z 3-dzielną szyjką. Owocem torebka.
Występowanie: Wschodnia Syberia, Rosja, Kazachstan, środkowa i południowa Europa. W Polsce głównie na wyżynach w południowo-wschodniej części kraju, poza tym na rozproszonych stanowiskach w dolinach dolnej Odry i Wisły. Rośnie w murawach kserotermicznych i zaroślach na wapiennym podłożu.
Kwitnienie: VI-IX




