WIĄZÓWKA BŁOTNA
Filipendula ulmaria
Filipendula ulmaria (L.) Maxim
Nazwa
słowacka: túžobník brestový.
Rodzina: Różowate (Rosaceae).
Opis: Roślina trwała wysokości 0,5-2 m, z grubym, zdrewniałym kłączem, o łodydze wzniesionej, sztywnej, górą rozgałęzionej. Liście przerywanopierzaste, z wierzchu nagie, spodem okryte białym filcem. Kwiaty drobne, białe, zebrane w duże baldachogrona.
Występowanie: Północna i środkowa Europa i północno-wschodnia Azja. W Polsce na całym obszarze. W górach po piętro kosodrzewiny. Rośnie w miejscach półcienistych, wilgotnych, na łąkach, w rowach, nad brzegami potoków, bardzo często w zaroślach wierzby szarej.
Kwitnienie: VI-VIII
Roślina lecznicza.