BARSZCZ MANTEGAZZIEGO, B.KAUKASKI
Heracleum mantegazzianum
Heracleum mantegazzianum Sommier & Levier
Nazwa
słowacka: boľševník obrovský.
Rodzina: Selerowate (Apiaceae).
Opis: Bylina zamierająca po owocowaniu, wysokości nawet do 5m. Łodyga o średnicy do 10 cm, pusta w środku, podłużnie bruzdowana, szczeciniasto owłosiona, pokryta często czerwonobrązowymi plamami. Liście skrętoległe, potrójnie pierzastodzielne, złożone z wąskich i ostrych odcinków, z wierzchu nagie, spodem odstająco owłosione; dolne bardzo duże, nawet do 3 m długości; górne łodygowe mniejsze, z otwartą, długą gatką. Kwiaty białe, zebrane w baldaszki, a te z kolei w okazały baldach do 60 cm średnicy; poniżej głównego baldacha wyrastają mniejsze; brzeżne płatki w baldaszku wyraźnie większe; pokrywy i wąskolancetowate do szydlastych, rozszerzone u podstawy. Owocem jajowata lub owalna, spłaszczona rozłupnia, z odstającymi szczecinkami na brzegu.
Występowanie: Kaukaz. Sprowadzony do Europy Zachodniej na pocz. XIX w., jako gatunek ozdobny do ogrodów botanicznych, parków i innych terenów zielonych. Szybko zaczął się rozprzestrzenić. W XX wieku także w USA i Kanadzie. W Polsce pojawił się w latach 70. XX wieku. Na razie występuje głównie w południowo-zachodniej części kraju. Często jest mylony z barszczem Sosnowskiego, do którego jest bardzo podobny, a który jest zdecydowanie częstszy. Rośnie na obrzeżach zarośli, przy ciekach wodnych i potokach, w rowach, na wilgotnych łąkach i pastwiskach, w miejscach ruderalnych.
Kwitnienie: VI-VII
Roślina
bardzo inwazyjna i niebezpieczna – zawarta w niej furanokumaryna pod wpływem
promieniowania słonecznego powoduje bardzo poważne oparzenia i inne dolegliwości. Roślina objęta na terenie Polski prawnym zakazem hodowli, rozmnażania i sprzedaży. Zwalczana.
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
 — kopia.jpg)
.jpg)