STORZAN BEZLISTNY
Epipogium aphyllum
Epipogium aphyllum Sw., syn. Epipogium aphyllum (Schmidt) Sw.
Nazwa
słowacka: sklenobyľ bezlistá.
Rodzina: Storczykowate (Orchidaceae).
Roślina objęta ścisła ochroną, wpisana do Czerwonej Księgi
Karpat Polskich.
Opis: Bylina bezzieleniowa wysokości 3,5-30 cm, z koralowo
rozgałęzionym kłączem, z podziemnymi rozłogami, wytwarzającymi pędy nadziemne.
Łodyga wzniesiona, delikatna, mięsista, zwykle cielisto zabarwiona, czasem z ciemniejszymi smugami, nieco zgrubiała powyżej nasady. Liście (2-3)
półprzezroczyste, błoniaste, przysadkowate, o postrzępionych krawędziach.
Kwiaty, rozwarte, z fioletowymi i żółtymi elementami, zwisające na krótkich
szypułkach wyrastających z kątów przysadek, zebrane w 2-8-kwiatowy, kwiatostan;
najwyższy kwiat nie rozkwita; działki okwiatu białe lub kremowe, pokryte
fioletowobrązowymi smugami. Na środkowej łatce warżki szeregi różowofioletowych
kropek.
Występowanie: Europa i Azja. W Polsce, bardzo rzadki,
głównie w górach, po regiel górny. Rośnie w miejscach cienistych, głównie w lasach iglastych, jodłowych i świerkowych oraz w grądach i kwaśnej buczynie. Jego stanowiska trudne są do
ustalenia, bo pojawia się efemerycznie, kwitnie tylko kilka dni, a dzięki podziemnym
rozłogom „przemieszcza się” i następnym razem może zakwitnąć w zupełnie innym
miejscu.
Kwitnienie: VII-VIII