ROJOWNIK, ROJNIK WŁOCHATY
Jovibarba hirta
Jovibarba hirta (L.) Opiz
Rodzina: Gruboszowate (Crassulaceae).
Najprawdopodobniej endemit Karpat Zachodnich, roślina objęta ścisłą ochroną.
Opis: Bylina tworząca zwarte, przyziemne różyczki liściowe, bladozielone i kuliste, o średnicy do 5 cm. W lecie są one rozwarte. Poszczególne liście w różyczce są silnie mięsiste, nagie, jajowatolancetowate, przeważnie najszersze poniżej połowy i ku końcowi zwężają się w ostry koniec. Mają orzęsione brzegi. Liście są stale wzniesione i przegięte do środka. Roślina wytwarza rozłogi, z których wyrastają nowe różyczki. Pęd kwiatowy, wzniesiony i gruby, wysokości 15-30 cm, wyrasta dopiero w okresie kwitnienia rośliny. Kwiaty duże, promieniste, żółtawobiałe, gruczołowato omszone i frędzlowato ząbkowane, zebrane na szczycie pędu kwiatowego w gęsty kwiatostan.
Występowanie: Karpaty Zachodnie. W Polsce w Tatrach, Pieninach, Pienińskim Pasie Skałkowym, na Pilsku. Rośnie od regla dolnego po piętro halne, w luźnych murawach i szczelinach skał wapiennych.
Kwitnienie: VII-VIII