Scilla bifolia L. s.str.

Nazwa słowacka: scila dvojlistá.

Rodzina: Hiacyntowate (Hyacinthaceae).

Roślina objęta częściową ochroną (do 2014 roku ścisłą). 

Opis: Bylina wysokości do 25 cm, wyrastająca z kulistej lub jajowatej cebuli. Zwykle dwa liście, równowąskie, na szczycie kapturkowate, obejmujące łodygę. Kwiaty niebieskie, z fioletowymi pylnikami, 6-płatkowe, zebrane po 3-10 na szczycie pojedynczej łodygi w groniasty kwiatostan.Owocem kulista torebka o trzech kantach, z licznymi nasionami.

Występowanie: Środkowa i południowa Europa, Kaukaz, Azja Mniejsza. W Polsce głównie w Bieszczadach, gdzie rośnie od podnóży po połoniny, w Beskidzie Niskim, Górach Słonnych i Paśmie Otrytu, Dołach Jasielsko-Sanockich, Beskidzie Sądeckim, na Śląsku i Nizinie Sandomierskiej. Rośnie głównie w lasach, zwłaszcza bukowych, a także w traworoślach i murawach bliźniczkowych.  

Kwitnienie: III-IV  

Roślina trująca.

Bieszczady - Dwerniczek marzec 2014

---

Beskid Niski - Cergowa - maj 2013

---

Beskid Niski - Cergowa - maj 2013

---

Bieszczady - Dwerniczek marzec 2014

---

Bieszczady - rezerwat Bobry w Uhercach - 8 kwietnia 2018 - Góry Sancko-Turczańskie - rezerwat Bobry w Uhercach - 8 kwietnia 2018

---

Bieszczady - rezerwat Bobry w Uhercach - 8 kwietnia 2018 - Góry Sancko-Turczańskie - rezerwat Bobry w Uhercach - 8 kwietnia 2018

---

Bieszczady - rezerwat Bobry w Uhercach - 8 kwietnia 2018 - Góry Sancko-Turczańskie - rezerwat Bobry w Uhercach - 8 kwietnia 2018

---

Beskid Niski - Cergowa - maj 2013

---