BERBERYS ZWYCZAJNY, B. POSPOLITY, KWAŚNICA
Berberis vulgaris
Berberis vulgaris L.
Nazwa
słowacka: dráč obyčajný.
Rodzina: Berberysowate (Berberidaceae).
Opis: Krzew wysokości do 3 m. Kora gładka, białawozielona, gałązki słomiastożółte, kanciaste, z trójdzielnymi kolcami. Liście eliptyczne do jajowatych, jędrne, brzegiem ząbkowane, ciemniejsze wierzchem, skupione w pęczkach w pachwinach krótkopędów. Kwiaty złocistożółte, 6-dzielne, zebrane na szczytach krótkopędów w pojedyncze, zwisające, wielokwiatowe grona. Owoce drobne, podłużne, pomarańczowe lub czerwone, z podłużnymi nasionami.
Występowanie: Europa. W Polsce w rozproszeniu, w górach po regiel dolny. Dawniej pospolity, obecnie częściowo wytępiony, z uwagi na przenoszoną przez niego rdzę zbożową. Rośnie na słonecznych wzgórzach, w zaroślach, w świetlistych lasach, na obrzeżach muraw kserotermicznych, lubi gleby wapienne.
Kwitnienie: IV-VI
Roślina lecznicza.