Diphasiastrum zeilleri (Rouy) Holub.

Rodzina: Widłakowate (Lycopodiaceae).

Roślina objęta ścisłą ochroną, wpisana do Czerwonej Księgi Karpat Polskich.

Opis: Bylina wysokości do 20 cm (z kłosami zarodnionośnymi do 35 cm), o zmiennym pokroju, z grubym kłączem, pełzającym pod ziemią. Pędy naziemne gęsto rozgałęzione, tworzące luźne krzaczki; pędy płonne spłaszczone, szarozielone, spodem czasem owoszczone. Liście grzbietowe większe od spodnich, przylegające lub nieco odstające na wierzchołku; brzuszne lekko wypukłe, wąskie, rozszerzające się ku dołowi, o wolnych częściach bliskich długością liściom grzbietowym. Kłosy zarodnionośne na długich, kilkakrotnie dychotomicznie rozgałęzionych szypułkach. Sporofile jajowate lub sercowate z długim kończykiem.

Występowanie: Środkowa i północna Europa, występuje też na kilku stanowiskach w Azji i Ameryce Północnej. W Polsce rzadko na niżu. Znaleziony także na dwóch stanowiskach w Karpatach – w Gorcach i Beskidzie Małym. Rośnie w widnych borach iglastych, w murawach bliźniczkowych i na zrębach.

Zarodnikuje: VII-IX                 

WIDLICZ, WIDŁAK ZEILLERA

---

---

---

---

---