WIERZBA USZATA
Salix aurita
Salix aurita L.
Nazwa
słowacka: vŕba ušatá.
Rodzina: Wierzbowate (Salicaceae).
Opis: Krzew wysokości do 2 m, rozrastający się szeroko, często o zwieszonych gałęziach. Młode gałązki cienkie, krótkie, nagie lub prawie nagie, żółto lub czerwonawo zabarwione; starsze pokryte charakterystycznymi płaskimi wklęsłościami; Gałęzie najczęściej nierówne, o sęczkowatym wyglądzie. Liście skrętoległe, ogonkowe, odwrotnie jajowate, najszersze przy wierzchołku, tępe lub z krótkim, skręconym wierzchołkiem, brzegiem falisto ząbkowane, szarozielone, pomarszczone; silnie rozwinięte przylistki, nerkowate lub sercowate. Roślina dwupienna. Kwitnie przed rozwojem liści. Kwiaty bez okwiatu, osadzone w pachwinach łuskowatych przysadek, zebrane w kotkowate kwiatostany; kotki męskie o dwóch pręcikach, owłosionych u nasady, o żółtych, czasem przed otwarciem, czerwonawych pylnikach; żeńskie większe, wydłużające się w miarę dojrzewania, o małych przysadkach, biało owłosionych na szczycie. Owocem owłosiona torebka, nasiona drobne z puchem.
Występowanie: Europa i Azja. W Polsce prawie na całym obszarze, w górach do regla dolnego. Rośnie w lasach bagiennych, na torfowiskach, wilgotnych łąkach, nad brzegami wód.
Kwitnienie: III-V
Beskid Żywiecki - przy szlaku na Halę Krupową - maj 2009 
Beskid Żywiecki - przy szlaku na Halę Krupową - maj 2009 .jpg)
Beskid Niski - Czarne - 12 maja 2024 .jpg)
Beskid Niski - Czarne - 12 maja 2024 .jpg)
Beskid Niski - Czarne - 12 maja 2024