WIERZBA ROKITA
Salix repens sub. rosmarinifolia syn. Salix rosmarinifolia
Salix repens L. subsp. rosmarinifolia (L.) Hartm., syn. Salix rosmarinifolia L.
Nazwa słowacka: vŕba rozmarínolistá.
Rodzina: Wierzbowate (Salicaceae).
Opis: Niski krzew wysokości do 1 m, o cienkich, brązowawych gałązkach, początkowo delikatnie owłosionych, później łysiejących, prosto wzniesionych do góry. Liście podłużnie eliptyczne lub wąskolancetowate, w nasadzie klinowate, na szczycie krótko zaostrzone, z wierzchu nagie lub owłosione, spodem przylegająco, jedwabiście owłosione, zwykle całobrzegie, czasem odlegle ząbkowane; przylistki małe i szybko odpadające, czasem nie występują. Liście nie czernieją podczas schnięcia. Roślina dwupienna, kwiaty zebrane w kwiatostany, zwane kotkami, prawie siedzące, okrągławe. W kotkach żeńskich owłosione słupki o czerwonych znamionach wyrastają na trzoneczku krótszym od zalążni. Brak jest szyjki słupka lub jest bardzo krótka. Kotki męskie mają pręciki o czerwonych nitkach i złocistożółte, jajowate miodniki. Pylniki początkowo czerwone lub purpurowe, w czasie pylenia robią się żółte, a potem się brunatne lub czarniawe. Owocem owłosiona torebka na długiej szypułce.
Występowanie: Europa i Azja. W Polsce na całym niżu i w niższych położeniach górskich. Rośnie na mokrych łąkach i na torfowiskach niskich, rzadziej przejściowych.
Jest uważana za podgatunek wierzby płożącej (Salix repens), albo za samodzielny gatunek.
Kwitnienie: IV-V




