WIERZBA PURPUROWA, WIKLINA
Salix purpurea
Salix purpurea L.
Nazwa
słowacka: vŕba purpurová.
Rodzina: Wierzbowate (Salicaceae).
Opis: Krzew lub małe drzewo wysokości 3-5 m, o kulistej koronie. Młode pędy cienkie, giętkie, zwykle zaczerwienione, nagie. Liście odwrotnie lancetowate, długości do 12 cm, matowe, ciemnozielone górą, spodem sinozielone, najczęściej skrętolegle, ale czasem ustawione naprzeciwlegle, co wśród wierzb jest cechą charakterystyczną wyłącznie dla tego gatunku. Roślina dwupienna. Kwiaty zebrane w kotki; męskie początkowo o czerwonych, później żółtych a na koniec czarnych pylnikach; żeńskie z jednym siedzącym słupkiem, jajowatokulistą zalążnią i krótkimi, grubymi znamionami. Owocem torebka z licznymi, drobnymi nasionami. Jest jedną z głównych roślin wykorzystywanych w wikliniarstwie.
Występowanie: Europa, Azja, północna Afryka. W Polsce na całym obszarze, w górach w niższych położeniach. Rośnie nad rzekami i potokami, nad stawami, na mokrych łąkach, w lasach łęgowych, nadrzecznej olszynie górskiej.
Kwitnienie: III-IV
Roślina lecznicza.