ROKITNIK ZWYCZAJNY, R. POSPOLITY
Hippophaë rhamnoides
Hippophaë rhamnoides L.
Nazwa
słowacka: rakytník rešetliakovitý.
Rodzina: Oliwnikowate (Elaeagnaceae).
Roślina objęta częściową ochroną.
Opis: Krzew lub rzadziej niskie drzewo wysokości do 6 m, z długimi, pełzającymi rozłogami. Silnie rozgałęziony, przypomina wyglądem krzaczaste gatunki wierzb. Gałęzie promieniście odstające, gładkie, ciemne, czerwonobrunatne, z licznymi, przekształconymi w ciernie krótkopędami. Liście pojedyncze, skrętoległe, lancetowate, krótkoogonkowe, miękko, srebrzyście owłosione, górą szarozielone, dołem srebrzyste, o lekko podwiniętych brzegach. Kwiaty niepozorne, jednopłciowe, zebrane w pęczki, pojawiające się przed liśćmi. Owocem pomarańczowy pestkowiec.
Występowanie: Europa, Azja, głównie wzdłuż wybrzeży morskich. W Polsce naturalne stanowiska znajdują się tylko nad wybrzeżem Bałtyku po ujście Wisły na wschodzie. Często sadzony jako umocnienie skarp, albo jako roślina ozdobna. Czasem dziczeje. W Karpatach zdziczałe formy rosną w Pieninach w okolicach Czorsztyna oraz w Bieszczadach w nieczynnym kamieniołomie w Bóbrce nad Jeziorem Myczkowieckim. Rośnie na skalistych zboczach, na wydmach i klifach, w żwirowniach, suchych lasach sosnowych.
Kwitnienie: III-V
Roślina lecznicza