ORZECH WŁOSKI
Juglans regia
Juglans regia L.
Nazwa słowacka: orech kráľovský, orech vlašský, vlašský
orech
Rodzina: Orzechowate (Juglandaceae).
Opis: Drzewo wysokości 25-35 m. Rosnące samotnie ma krótki
pień i rozłożystą koronę, kiedy rośnie pomiędzy innymi drzewami, jest
smuklejsze. Pień o gładkiej, srebrzystoszarej korze, pokrytej wyraźnymi,
nierównomiernymi bruzdami. Konary liczne, łukowato wygięte, podzielone na wiele
mniejszych gałęzi. Liście skrętoległe, nieparzystopierzaste, duże, długości
25-40 cm, złożone z 5-9 podłużnie eliptycznych listków, zwykle całobrzegich lub
niewyraźnie ząbkowanych. Kwiaty męskie w postaci zwisających, dość grubych i skręconych kotków, kwiaty żeńskie niepozorne, zebrane po 2-3 na końcu młodych
pędów; mają żółte znamiona. Owocem duży, 4-5 długości, kulisty lub lekko owalny pestkowiec. Zewnętrzna
warstwa owocni jest zieloną mięsistą pokrywą, która jesienią odpada. Wewnątrz
jest zdrewniała skorupa, w której znajduje się jadalny owoc.
Występowanie: Południowa Europa, północno-zachodnia Afryka, część
Azji. W Polsce uprawiany od średniowiecza, zaczął dziczeć pod koniec XX wieku.
Zwłaszcza w Małopolsce. Zaczyna się go postrzegać jako prawdopodobną roślinę inwazyjną.
Przyczyną jego rozprzestrzeniania się są zmiany klimatyczne i wzrost
liczebności ptaków z rodziny krukowatych, które przenoszą jego nasiona na
znaczne odległości. Rośnie na gruntach porolnych, w pobliżu siedzib ludzkich,
rzadko w żyznych lasach bukowych.
Kwitnienie: IV-V
Roślina lecznicza.