DĄB BURGUNDZKI
Quercus cerris
Quercus cerris L.
Nazwa słowacka: dub cerový.
Rodzina: Bukowate (Fagaceae).
Opis: Drzewo wysokości do 35 m. Korona początkowo luźna
i smukła, ze stromo wzniesionymi, cienkimi, regularnie ułożonymi konarami. U starszych drzew silniej sklepiona, o kulistym zarysie, z głównymi gałęziami
odchodzącymi promieniście do góry. Pień smukły i prosty. Kora bruzdowana,
szarobrunatna, spękana i często odpadająca małymi płytkami. Liście podłużne, z 7-9 okrągławymi lub delikatnie zaostrzonymi klapami niejednakowej wielkości, ogonkowe, ciemnozielone i błyszczące górą, spodem jaśniejsze, pokryte kutnerem,
opadające na zimę. Kwiaty męskie w postaci kotków z pręcikami; żeńskie na
krótkich szypułkach. Owocem żołądź, dojrzewający dopiero w drugim roku i ukryty w zdrewniałej miseczce, pokrytej łuskami.
Występowanie: Południowo-wschodnia Europa i Azja Mniejsza. W Polsce sadzony w parkach, w lasach zachodniej Polski odnawiający się z samosiewu i rozprzestrzeniający się w zbiorowiskach leśnych. Rośnie na próchniczych glebach
w miejscach o łagodnym klimacie, suchych, przeważnie do wysokości 800 m n.p.m.,
w południowej części zasięgu nawet do 1500 m n.p.m.
Kwitnienie: IV-V
.jpg)
Kotlina Rimawska - Bretka - 10 czerwca 2023 .jpg)
Kotlina Rimawska - Bretka - 10 czerwca 2023 .jpg)
Kotlina Rimawska - Bretka - 10 czerwca 2023 .jpg)
Kotlina Rimawska - Bretka - 10 czerwca 2023 .jpg)
Kotlina Rimawska - Bretka - 10 czerwca 2023