Rezerwat „Bór na Czerwonem” został utworzony w 1956 roku, na miejscu dawnego rezerwatu o nazwie „Na Czerwonem”, utworzonym w 1925 roku na powierzchni 2 ha. Obecnie obejmuje obszar blisko 115 ha fragmentu torfowiska wysokiego wraz z otaczającymi go wilgotnymi i bagiennymi borami górskimi. Teren rezerwatu wraz z otuliną o powierzchni blisko 60 ha należy do sieci ostoi „Natura 2000” o nazwie Torfowiska Orawsko-Nowotarskie”.

Przez rezerwat poprowadzona jest ścieżka przyrodnicza-edukacyjna, dostosowana także dla osób niepełnosprawnych. Część ścieżki prowadzi po wygodnych drewnianych pomostach. Taki sam pomost prowadzi  do platformy widokowej, skąd rozciąga się widok na kopułę torfowiska, a także na Tatry.
Florę i faunę torfowiska opisują dobrze przygotowane tablice informacyjne rozmieszczone przy ścieżce.

Torfowisko  to powstało pod koniec epoki lodowcowej, około 7-9 tys. lat temu. Jego masę budują głównie mchy z rodzaju Sphagnum. Ich budowa pozwala im szybko chłonąć i gromadzić wodę. Swoją nazwę zawdzięcza występującemu tu glonowi Zygonium ericetorum, który jesienią przebarwia się na czerwono.

Flora tego torfowiska jest charakterystyczna dla torfowisk wysokich. Najcenniejszym gatunkiem jest sosna drzewokosa, będąca naturalnym mieszańcem sosny zwyczajnej oraz kosodrzewiny. Rosną tu m.in.: rosiczka okrągłolistna, modrzewnica zwyczajna, bagno zwyczajne, kosodrzewina, żurawina błotna, storczyk plamisty, siódmaczek leśny i gnidosz rozesłany oraz wiele gatunków mchów.

Mają tu swoje siedliska bocian czarny i cietrzew. Spotkać można także kumaka górskiego.