KWIECIEŃ
Złoć żółta (Gagea lutea)

Jest to najniższe w Karpatach piętro roślinności. Jego zasięg pionowy wynosi od 300 do około 550 m n.p.m. Flora i zbiorowiska roślinne mają tu wyraźnie niżowy charakter. Występuje niewiele typowo górskich gatunków roślinności.

Głównym zbiorowiskiem roślinnym jest tu grąd - las liściasty, w którym główne gatunki drzew to: lipa drobno- i szerokolistna, dąb szypułkowy i bezszypułkowy, grab zwyczajny i klon zwyczajny. Rzadziej występuje sosna zwyczajna. Dominujące krzewy to leszczyna pospolita, kalina koralowa, kruszyna pospolita, szakłak pospolity i dziki bez czarny. Runo leśne jest bogato rozwinięte, szczególnie pięknie prezentuje się wiosną, kiedy zakwitają liczne wczesnowiosenne geofity, m.in. kokorycz pełna i pusta, zawilec gajowy, ziarnopłon wiosenny, zdrojówka rutewkowata, czasem przylaszczka pospolita. W Karpatach grąd jest zróżnicowany na odmianę zachodnio- i wschodniokarpacką, które różnią się nieco od siebie występującymi w nich gatunkami.

Innymi zbiorowiskami roślinnym występującymi  w Karpatach w piętrze pogórza są: łęg - las wierzbowo-topolowy występujący nad dużymi rzekami, na zalewanych terasach, las wiązowy, występujący nad brzegami rzek i potoków oraz las olchowo-jesionowy.

Charakterystycznym zbiorowiskiem leśnym Karpat jest bagienna olszyna górska. Występuje w niej niski  drzewostan z przewagą olszy szarej. Rośnie tu także olsza czarna, czasem klon jawor i jesion wyniosły. W mocno wilgotnym runie rośnie m.in. knieć górska błotna, kozłek całolistny, śledziennica skrętoległa, rzeżucha gorzka, gwiazdnica gajowa, skrzyp leśny, lepiężnik biały, niezapominajka błotna, kuklik zwisły, ostrożeń błotny i warzywny.  

Wzdłuż górskich rzek rośnie nadrzeczna olszyna górska. Głównym drzewem jest olsza szara, dodatkowo może występować świerk pospolity i jesion wyniosły, blisko wody wierzby, krucha i purpurowa. Z krzewów występuje tu leszczyna pospolita, bez czarny, czeremcha zwyczajna i malina pospolita.  Runo w postaci ziołorośli składa się m. in. z bodziszka żałobnego, ostu łopianowatego, lepiężników różowego i wyłysiałego, żywokostu sercowatego i bulwiastego, barszczu zwyczajnego, bodziszka cuchnącego, dąbrówki rozłogowej, jarzmianki większej. Rośnie  tu pierwiosnka wyniosła, miodunka ćma,  kopytnik pospolity, szałwia lepka, oraz bardzo rzadki pióropusznik strusi. Nadrzeczna olszyna górska w Karpatach dzieli się na dwie odmiany – wschodnio- i zachodniokarpacką. W odmianie wschodniokarpackiej występuje cebulica dwulistna, śnieżyca wiosenna, lulecznica kraińska, sałatnica leśna, smotrawa okazała, tojad mołdawski i wschodniokarpacki oraz ciemiężyca biała.

Podgórski lęg jesionowy porasta doliny szybko płynących potoków. Z drzew rośnie tu jesion wyniosły, olsza czarna i szara, klon pospolity i polny, wiąz górski. Z krzewów trzmielina pospolita, leszczyna i wiciokrzew czarny. W runie bogata roślinność  typowa dla żyznych lasów liściastych, m.in. skrzyp olbrzymi, turzyca rzadkokłosa, czartawa pośrednia i szczaw gajowy. W Karpatach Wschodnich występuje sałatnica leśna.

Naturalnych zbiorowisk nieleśnych w Karpatach jest niewiele. Wynika to z faktu, iż jest ono w dużym stopniu przekształcone w wyniku działalności człowieka, na skutek dużej dostępności terenu. Są to przede wszystkim murawy kserotermiczne, związane z dolinami dużych rzek.

Największą rolę w piętrze pogórza odgrywają na wpół naturalne zbiorowiska łąkowe, utrzymujące się dzięki wypasowi i koszeniu. Coraz rzadsze są łąki okresowo mokre, z pełnikiem europejskim, niegdyś występującym masowo, z uwagi na osuszanie terenu. Natomiast częściej spotyka się łąki ostrożeniowe, występujące w miejscach stale podtopionych lub o wysokim poziomie wód gruntowych. Na wilgotnych łąkach, na których zaprzestano koszenia, występują ziołorośla z udziałem wiązówki błotnej i krwawnicy pospolitej oraz ziołorośla z przewagą mięty długolistnej.

Na żyznych piaszczystych madach nad szybko płynącymi rzekami i strumieniami występują ziołorośla z udziałem lepiężnika różowego i lepiężnika wyłysiałego.

Na brzegach lasów, na miedzach granicznych, na tarasach śródpolnych w miejscach słonecznych, ciepłych i żyznych występuje zbiorowisko roślinne z dużym udziałem dzikiego bzu hebdu, a w miejscach prześwietleń, na porębach, w pasie okrajkowym występuje zbiorowisko roślinne z dominującym sadźcem konopiastym.

W żyznych buczynach i grądach na zrębach i prześwietleniach występuje zespół pokrzyka wilczej jagody.

Roślinność ruderalna jest bogato reprezentowana wokół zabudowań, przy drogach i liniach kolejowych.

W uprawach występują różnorodne zespoły chwastów, w zależności od typu gleby i rodzaju upraw (zboża, uprawy okopowe).

Ta strona korzysta z ciasteczek. Dalsze korzystanie ze strony oznacza, że zgadzasz się na ich użycie.