Występuje w Tatrach (od 1800 m n.p.m.) i na Babiej Górze (od 1650 m n.p.m.) do około 2300 m n.p.m.

Skład gatunkowy roślinności jest inny na podłożu wapiennym, a inny na podłożu granitowym. Na wapiennym występują zespoły kostrzewy pstrej i seslerii tatrzańskiej, bogatsze w roślinność. Na granitowym – uboższy zespół situ skuciny, boimki dwurzędowej, kostrzewy niskiej i mietlicy skalnej. Wiechlina alpejska i bliźniczka psia trawka występuje na obu typach podłoża.

Rośnie tu jałowiec halny, wierzby alpejska i wykrojona, borówka brusznica i odmiana wysokogórska borówki bagiennej, widłak wroniec, wiechlina alpejska (jej żyworodna forma), kwitnie dzwonek alpejski, dębik ośmiopłatkowy, omieg kozłowiec, różne gatunki goryczek, tojad mocny, gnidosz okółkowy, pełnik alpejski, niezapominajka alpejska, wiele gatunków skalnic, zerwa kulista.

Występują tu dwa główne zespoły roślinności – murawowy i piargowy. Murawowy jest zespołem situ skuciny i boimki dwurzędowej, wykształcającym się na dużych przestrzeniach na podłożu ubogim w węglan wapnia, a piargowy zespołem kosmatki brunatnej, rozwijającym się na utrwalonych granitowych piargach i żwirkach w miejscach, gdzie dłużej trzyma się śnieg i jest bardziej wilgotno, np. w żlebach.

Na Babiej Górze występuje zespół murawowy situ skuciny i kostrzewy niskiej oraz piargowy śmiałka pogiętego i kosmatki brunatnej.

W piętrze halnym występują także zespoły murawowe kostrzewy różnobarwnej i mietlicy alpejskiej, kostrzewy karpackiej czy zespół turzycy mocnej, które występowały także w piętrze kosodrzewiny.

Charakterystycznymi dla tego piętra są wyleżyskowe zespoły roślinności. Rozwijają się w miejscach, gdzie bardzo długo zalega śnieg, topniejący dopiero w środku lata. Ponieważ okres wegetacji jest tu bardzo skrócony (trwa kilka tygodni), musza tu rosnąć bardzo specyficzne rośliny. Na wapieniu wykształcił się tutaj zespół skalnicy tatrzańskiej, a na granicie zespół wierzby zielnej.

Dużą rolę pełnią tu porosty, mchy i wątrobowce.