MARZEC
Śnieżyca wiosenna (Leucoium vernum)


W ubiegłym roku wybrałam się ze znajomymi na Łopień. Jest to wybitna góra w Beskidzie Wyspowym  (951 m n.p.m.). Jest rozległa, o charakterze niewielkiego pasma. Położona jest na terenie kilku wsi: Dobra, Tymbark, Słopnice, Chyszówki, Jurków. Ma trzy wierzchołki: Łopień Wschodni (805 m), Łopień Środkowy (855 m) i Łopień nazywany także Złotopieniem (951 m).
 
Na Łopieniu znajdują się liczne polany, a na północnych stokach kilkanaście jaskiń, a wśród nich Jaskinia Zbójecka o korytarzach liczących około 400 m. Znajduje się w niej jedno z największych w Polsce stanowisk nietoperza podkowca małego. Przy dużej polanie Jaworze znajduje się punkt widokowy i wychodnia skalna, porośnięta ciekawą roślinnością.
 
Dla mnie najbardziej interesującym okazało się torfowisko wysokie, znajdujące się w rozległym obniżeniu w rejonie Łopienia Środkowego. Na terenie Beskidu Wyspowego znajduje się kilka małych torfowisk, które powstały w niszach osuwiskowych. Torfowisko na Łopieniu jest unikatowe. Rozległe, stanowi fragment starego rowu grzbietowego, który powstał na skutek rozsunięcia się pakietów skalnych. Na jego terenie występuje też podmokły las.
 
Nazywane jest przez miejscowych „bagnami łopieńskimi” lub „jeziorkami”. Obecnie razem z obszarem, gdzie występują jaskinie, torfowisko zostało włączone do sieci Natura 2000. Nosi nazwę Uroczysko Łopień.
 
Występuje tu unikatowa roślinność torfowiskowa, szczególnie cenne są dorodne okazy rosiczki okrągłolistnej.

Ta strona korzysta z ciasteczek. Dalsze korzystanie ze strony oznacza, że zgadzasz się na ich użycie.