WIERZBA KRUCHA
Salix fragilis
Salix fragilis L.
Nazwa słowacka: vŕba
krehká.
Rodzina: Wierzbowate (Salicaceae).
Opis: Drzewo wysokości do 20 m, o rozłożystej koronie, rzadziej krzew. Krótki pień, konary grube, kora ciemnobrązowa, spękana. Pędy żółtobrązowe, błyszczące. Liście duże, dł. do 15 cm, lancetowate, z wierzchołkiem długo wyciągniętym, najszersze w dolnej części, brzegiem haczykowato piłkowane; górą ciemnozielone, błyszczące; spodem błękitno-zielone. Gatunek dwupienny, kwitnie wraz z rozwojem liści. Kwiaty bez okwiatu, zebrane w pachwinach łuskowatych przysadek, zebrane w długie, kotkowate kwiatostany. Kwiaty męskie z dwoma pręcikami, żeńskie z jednym nagim słupkiem na długim trzoneczku. Owocem torebka. Nasiona z puchem. Drewno bardzo miękkie, konary się łatwo odłamują u nasady. Często szybko próchnieje. Wierzba krucha często jest ogławiana, zwłaszcza przy drogach, chatach, na miedzach.
Występowanie: Europa i Azja. W Polsce na całym obszarze, w górach w niższych położeniach. Rośnie w lasach łęgowych, w nadrzecznej olszynie górskiej, wzdłuż rzek, nad stawami.
Kwitnienie: IV-V