WIERZBA BIAŁA
Salix alba
Salix alba L.
Nazwa
słowacka: vŕba biela.
Rodzina: Wierzbowate (Salicaceae).
Opis: Drzewo lub duży krzew o wysokości do 30 m, o szerokiej koronie i krótkim pniu. Kora u starszych drzew czarnobrunatna, spękana. Pędy żółtawe lub oliwkowobrązowe, giętkie, początkowo jedwabiście owłosione, potem nagie. Liście skrętoległe, lancetowate, zwężające się ku wierzchołkowi i nasadzie, młode obustronnie srebrzysto połyskujące od owłosienia, starsze tylko na spodzie. Roślina dwupienna. Kwiaty zebrane w kotkowate, luźne kwiatostany; żeńskie w nasadzie luźnokwiatowe, o języczkowatych i nietrwałych przysadkach jasnordzawego koloru; męskie z jednobarwnymi przysadkami, dwoma gruczołami miodnikowymi i 2 pręcikami. Owocem torebka; nasiona z puchem.
Występowanie: Europa, Azja, północna Afryka. W Polsce na całym obszarze, w górach w niższych położeniach. Rośnie nad brzegami rzek, w łęgach wierzbowo-topolowych.
Kwitnienie: III-IV
Roślina lecznicza.