MARZEC
Śnieżyca wiosenna (Leucoium vernum)


STARZEC GAJOWY

Senecio nemorensis agg.


Rodzina: Astrowate (Asteraceae).

Opis: Bylina wysokości do 2 m, z ukośnym kłączem. Łodyga wzniesiona, zielona, zwykle górą owłosiona, rozgałęziona, ulistniona po kwiatostan. Liście skrętoległe, szerokoeliptyczne, ostre, brzegiem ząbkowane lub piłkowane; górne niewiele tylko mniejsze od dolnych. Koszyczki zebrane w baldachokształtną wiechę. Kwiaty żółte. Zwykle po 3-5 brzeżnych kwiatów języczkowych i do 20 kwiatów rurkowatych.

Występowanie: Góry środkowej i południowej Europy. W Polsce w Sudetach i Karpatach w piętrach reglowych i na przedgórzach, na wyżynach południowej Polski, w Kotlinie Sandomierskiej i na Nizinie Śląskiej. Rośnie w lasach i zaroślach, na zrębach, w ziołoroślach, nad brzegami potoków, niezależnie od podłoża.

Kwitnienie: VII-IX

Dawniej starzec gajowy (Senecio nemorensis L.) według niektórych polskich badaczy oraz Flora Europaea obejmował dwa podgatunki: Senecio nemorensis subsp. fuchsii oraz Senecio nemorensis subsp. nemorensis. Obecnie S. nemorensis subsp. fuchsii jest osobnym gatunkiem i nosi nazwę starzec jajowaty (Senecio ovatus), a z Senecio nemorensis subsp. nemorensis wyodrębniono kilka nowych gatunków. Na terenie Polski stwierdzono do tej pory występowanie 3 z nich: Starzec niemiecki (S. germanicus), starzec hercyński (S. hercynicus), starzec ukraiński (S. ucrainicus). Typowy starzec gajowy Senecio nemorensis L. nie występuje na terenie Polski.

 


Tatry - Dolina Zimnej Wody - sierpień 2008
Tatry Bielskie - sierpień 2017
Góry Leluchowskie - czerwiec 2015
Tatry - Dolina Wielicka - 23 lipca 2023
Tatry - Dolina Wielicka - 23 lipca 2023
Tatry Bielskie - sierpień 2017

Ta strona korzysta z ciasteczek. Dalsze korzystanie ze strony oznacza, że zgadzasz się na ich użycie.