Senecio umbrosus Waldst. & Kit. s.str., syn. Senecio doria L. subsp. umbrosus (Waldst. & Kit.) Soó 

Nazwa słowacka: starček tôňomilný.

Rodzina: Astrowate (Asteraceae).

Roślina wpisana do Czerwonej Księgi Karpat Polskich.

Opis: Bylina wysokości do 180 cm, o grubym kłączu. Łodyga wzniesiona, pajęczynowato owłosiona. Dolne liście łodygowe bardzo duże (do 40 cm długości), jajowate lub eliptyczne, o szeroko oskrzydlonym ogonku; wyższe coraz mniejsze, ze zmniejszającymi się ogonkami aż do siedzących i obejmujących łodygę zaokrągloną lub sercowatą nasadą. Kwiaty cytrynowożółte, zebrane w liczne koszyczki, tworzące na szczycie łodygi podbaldach złożony. Owocem żeberkowane niełupki z białym, jedwabistym puchem kielichowym.

Występowanie: Europa Środkowa. W Polsce rósł tylko na jednym stanowisku w Tatrach Zachodnich w Szerokim Żlebie nad Doliną Chochołowską. Ponieważ miał tam złe warunki, nie dające szans przeżycia, został przeniesiony do ogrodu przy Tatrzańskiej Stacji Terenowej Instytutu Ochrony Przyrody PAN w Zakopanem, gdzie podjęte zostały próby namnożenia osobników do reintrodukcji na stanowisko naturalne. (na Słowacji m.in. na Wielkiej Fatrze i w Górach Choczańskich - częsty). Rośnie w reglu dolnym na polanach, w zaroślach, świetlistych lasach, na zboczach potoków, na wapiennym podłożu.

Kwitnienie: VII-IX

Góry Choczańskie - Jasenová – przy szlaku na Wielki Chocz - sierpień 2015

---

Alpinarium - Zakopane - lipiec 2014

---

Wielka Fatra – nad Bielą - lipiec 2015

---

Alpinarium - Zakopane - lipiec 2014

---

Wielka Fatra – nad Bielą - lipiec 2015

---