SOSNA CZARNA
Pinus nigra
Pinus nigra J. F. Arnold
Nazwa
słowacka: borovica čierna.
Rodzina: Sosnowate (Pinaceae).
Opis: Drzewo szpilkowe wysokości do 30 m, o prostym pniu i głęboko spękanej, ciemnej korze. Korona u młodych drzew szeroko stożkowata, ze sztywno wzniesionymi w górę gałęziami; u starszych szeroka, nieregularna, kopulasta. Kora u młodych drzew gładka, później grubo bruzdowana i podzielona na łuskowate płaty. Pączki zwarte, ze smukłym wierzchołkiem, wyglądającym jak nałożony kapturek, silnie pokryte żywicą. Szpilki po dwie na krótkopędach, bardzo mocne, sztywne, lekko zaostrzone, ciemnozielone. Szyszki duże, jajowate, do 12 cm długości.
Występowanie: Góry południowej i południowo-zachodniej Europy, Azja Mniejsza. Do Polski sprowadzona w wieku XVIII. Chętnie sadzona w parkach i lasach. Uprawiana także na innych kontynentach. Rośnie na każdym podłożu, ale preferuje gleby wapienne. Lubi miejsca nasłonecznione. Występuje na wysokości od 200 - 2000 m.
Sosna czarna dzieli się na szereg ras geograficznych, które różnią się od siebie nieznacznie.
Kwitnienie: V-VI