Cirsium eriophorum (L.) Scop.

Nazwa słowacka: pichliač bielohlavý.

Rodzina: Astrowate (Asteraceae).

Roślina wpisana do Czerwonej Księgi Karpat Polskich.

Opis: Roślina dwuletnia, wysokości do 150 cm, o łodydze prostej, grubej, górą rozgałęzionej. Liście skrętoległe, podwójnie pierzastodzielne, z kolcami na końcach, od spodu pokryte szarym kutnerem, z widocznym nerwem środkowym. Pod koszyczkiem kwiatowym występuje kilka liści będących pośrednią formą pomiędzy liśćmi, a łuskami okrywy. Kwiaty ciemnopurpurowe, tylko rurkowe, zebrane w bardzo duże koszyczki.

Występowanie: Środkowa Europa. W Polsce rzadki, jedynie na południu kraju, w górach do regla górnego (w Pieninach, Beskidzie Żywieckim i Śląskim, w Tatrach w Dolinie Chochołowskiej), oraz w okolicach Przemyśla. Rośnie na suchych wzgórzach, zrębach, obrzeżach lasów, górskich łąkach, na podłożu bogatym w węglan wapnia.

Kwitnienie: VII-IX

Pieniny - Haligowskie Skały - wrzesień 2012

---

Mała Fatra - łąki pod Wielkim Rozsutcem - czerwiec 2012 - pąki kwiatowe

---

Pieniny - pod Trzema Koronami - sierpień 2012

---

Słowacki Raj - wrzesień 2009

---

Tatry - pod Siwym Wierchem - wrzesień 2019

---

Małe Pieniny - pod Wysokim Wierchem - wrzesień 2013

---

Góry Choczańskie - łąki Svoradu - 22 września 2019

---