Doronicum austriacum Jacq.

Nazwa słowacka: kamzičník rakúsky.

Rodzina: Astrowate (Asteraceae).

Roślina objęta ścisłą ochroną.

Opis: Bylina wysokości 50-120 cm, o prosto wzniesionej łodydze, nagiej lub słabo owłosionej, górą rozgałęzionej. Liście naprzemianległe o zróżnicowanym kształcie; dolne szerokosercowate, z ogonkami; środkowe większe, siedzące, o skrzypcowatym kształcie; górne jajowatopodługowate, siedzące. Wszystkie są nierówno ząbkowane. Kwiaty na długich szypułkach, duże, w koszyczkach. Języczkowe jasnożółte, środkowe rurkowe ciemniejsze.

Występowanie: Góry środkowej i południowej Europy. W Polsce w Sudetach i Karpatach, w Jurze Krakowsko-Częstochowskiej, Górach Świętokrzyskich i Kotlinie Kłodzkiej. Rośnie w reglu górnym i piętrze kosodrzewiny, w ziołoroślach, na wilgotnych łąkach śródleśnych, nad brzegami potoków, niezależnie od podłoża.

Kwitnienie: VI-VII

Tatry - nad Morskim Okiem - lipiec 2009

---

Tatry Bielskie - lipiec 2010

---

Tatry - Czerwone Wierchy - 15 lipca 2019

---

Tatry - Dolina Wielicka - lipiec 2014

---

Tatry - Dolina Wielicka - lipiec 2014

---