LILIA BULWKOWATA
Lilium bulbiferum
Lilium bulbiferum L.
Nazwa
słowacka: ľalia cibuľkonosná.
Rodzina: Liliowate (Liliaceae).
Roślina objęta ścisłą ochroną, wpisana do Czerwonej Księgi Karpat Polskich.
Opis: Bylina wysokości do 80 cm, z jajowatą cebulą. Łodyga mocna, sztywna, prosto wzniesiona, nakrapiana, w dolnej częściowo owłosiona. Liście skrętoległe, wąskolancetowate, siedzące, z drobnymi bulwkami w kątach. Kwiaty duże, żółtoczerwone, z ciemniejszymi plamkami, okwiat złożony z 6 działek, zebrane w 1-5- kwiatowy, groniasty kwiatostan. Rozmnaża się generatywnie za pomocą nasion, a wegetatywnie za pomocą bulwek wyrastających w pachwinach liści. Bulwki dojrzewają we wrześniu, odpadają od rośliny i zimują w ziemi. Na wiosnę wyrastają z nich nowe rośliny. Stąd pochodzi nazwa rośliny.
Występowanie: Góry Europy - Alpy, Karpaty Zachodnie, Sudety i Rudawy. W Polsce w stanie naturalnym bardzo rzadka, rośnie na nielicznych stanowiskach w Karpatach (na Pogórzu Spisko-Gubałowskim i Kotlinie Orawsko-Nowotarskiej) i w Sudetach (w Kotlinie Kłodzkiej). Występuje też na kilku stanowiskach w Sudetach poza Kotliną Kłodzką, w Pieninach, Gorcach, Beskidzie Wyspowym, Beskidzie Makowskim oraz w północnej i zachodniej Polsce, ale są to stanowiska antropogeniczne. Rośnie na łąkach kośnych, obrzeżach lasów liściastych, w zaroślach, na miedzach śródpolnych, ugorach, przy drogach i na polanach śródleśnych.
Kwitnienie: VI-VII
Roślina lecznicza i trująca.
Pieniny - Wąwóz Sobczański - czerwiec 2012 
Pieniny - Wąwóz Sobczański - czerwiec 2012 
Pieniny - Wąwóz Sobczański - czerwiec 2012 
Magura Orawska - nad Zazrivą - czerwiec 2014 
Pasmo Gubałowskie - 28 czerwca 2017 
Pasmo Gubałowskie - 28 czerwca 2017 
Pasmo Gubałowskie - 28 czerwca 2017 
Pasmo Gubałowskie - 28 czerwca 2017 
Pasmo Gubałowskie - 28 czerwca 2017