Iris sibirica L.

Nazwa słowacka: kosatec sibírsky.

Rodzina: Kosaćcowate (Iridaceae).

Roślina objęta ścisłą ochroną, wpisana do Czerwonej Księgi Karpat Polskich.

Opis: Bylina wysokości do 120 cm, o grubych, kłączowych korzeniach. Łodyga wzniesiona, pusta, wyższa od liści. Liście równowąskie. Kwiaty okazałe, niebieskofiołkowe, rzadko białe, zebrane w 2-5-kwiatowe kwiatostany. Działki okwiatu 4-7 cm długości, odwrotnie jajowate do okrągłych, wyraźnie fioletowo żyłkowane; zewnętrzne działki jajowate, zwężone poniżej połowy, wewnętrzne ciemniejsze od zewnętrznych. Owocem elipsoidalna torebka, słabo kanciasta, trójgraniasta, poprzecznie pomarszczona.

Występowanie: Europa, Kaukaz, Syberia, Daleki Wschód, przeniesiony do Ameryki Północnej. W Polsce rozproszony na całym obszarze. Zagęszczenie stanowisk występuje na Dolnym Śląsku, Wyżynie Lubelskiej i Roztoczu. W Karpatach nieliczne stanowiska w Bieszczadach Zachodnich, Beskidzie Wyspowym, Beskidzie Niskim i na Pogórzu Wiśnickim. Rośnie na wilgotnych łąkach, torfowiskach niskich, mokrych psiarach, czasem w rowach.

Kwitnienie: V-VI

Beskid Wyspowy – Porąbka-Skrzydlna – 4 czerwca 2016

---

Beskid Wyspowy – Porąbka-Skrzydlna – 4 czerwca 2016

---

Beskid Wyspowy – Porąbka-Skrzydlna – 4 czerwca 2016

---

Beskid Wyspowy – Porąbka-Skrzydlna – 4 czerwca 2016

---

---

---

---